Rijk's visie op Rijkswaterstaat

deze pagina bevat 

 Toelichting op mijn geestelijke gesteldheid

Motivatie voor deze blog

Ik stel me kort voor

Toelichting op mijn geestelijke gesteldheid

Het is kwart over vier in de nacht en ik ben deze keer aan de eettafel gaan zitten.  De nachtegaal in de voortuin doet in zijn eentje wat zangoefeningen, en ik weet dat de komende uren het leger van de merels het daglicht zal begroeten met hun steeds luider wordende welkomsgezang. Ik zou moeten slapen maar het patroon is me na twee jaar wel duidelijk: als ik na mijn nachtelijke plasje weer naar bed ga, ga ik malen, word ik weer boos en sta ik binnen de kortste keren zo stijf van de adrenaline dat ik alsnog uit bed moet om al ijsberend te wachten tot ik rond half zeven murw genoeg ben om nog wat uurtjes slaap te pakken. Ja, ik ben die collega die vaak te laat op de zaak is.

Welkom op mijn blog, een therapeutische blog, voor mij dan , om mijn hoofd uit te kunnen zetten, om mijn frustratie en enorme boosheid te kunnen verminderen en hopelijk langzaam toe te gaan werken naar mijn oude normaal, omdat ik nu praktisch gezien aan het einde van een vier jaar durende reis ben aangeland. De zitting bij de Raad van State was verleden week en dit is het einde van onze aanpassingsaanvraag bij Rijkswaterstaat RWS van een eerder verleende watervergunning. Ik heb mijn vrouw moeten beloven dat ik niet doorga tot aan het Europees hof en daarna de Yedi council van de Galactische Federatie (of zo).  De reis had een simpele wijziging van een reeds verleende watervergunning moeten zijn, maar is een lange en energievretende reis geworden die ik wel op papier moet zetten om er zo hopelijk afstand van te kunnen nemen.

Mijn reisbeschrijving is niet voor de lezer therapeutisch, heilzaam of vrolijk makend. Het kan zo maar zijn dat je ook boos wordt, of droevig genoeg: je mijn summier gedeelde gevoelens en emoties herkent omdat jij je ook verkracht voelt door diegene die jou had moeten beschermen en dienen. Omdat je voor vuil wordt uitgemaakt, maar het vuil dat je ziet, zijn niet jouw leugens. Je bent machteloos en je wilt schreeuwen, vluchten en wraak nemen.  En je schreeuwt ook, maar om je heen zijn het de mensen waarvan je houdt die het pijn doet aan hart en oren. Je vlucht ook, maar in je eigen verdrietige isolement. Wraak is alles waar je niet voor staat, wat geen oplossing biedt en wat je nog bozer maakt omdat dit ongewilt zelfs jouw integriteit aantast. Langzamerhand word je de klootzak die je nooit was en ook niet wilt zijn. Je wordt cynisch, bitter, je gaat om niets vloeken en je gedrag op de weg wordt agressiever. Je voelt je onbegrepen en jouw helpers vallen moegestreden af.  De problemen stapelen zich op omdat diegene die jou verkracht doof is voor je gegil, te sterk is om je te laten ontworstelen, of je kunt niet vluchten, omdat jij nog afhankelijk bent van diegene die geen enkel medelijden met, of inlevingsvermogen heeft in, wat jij ervaart.

Ik heb een paar weken geleden een echtelijk ultimatum ontvangen: als ik niet weer zoals ooit de hele dag door loop te zingen, als ik niet weer te pas en te onpas grapjes wil maken, als ik niet weer bij iedere quiz alle vragen wil beantwoorden en als ik niet weer de man van vroeger word met al zijn domme fouten incluis, dan gaat mijn vrouw weg bij me. De alles verterende negativiteit heeft ook bij ons thuis al een slachtoffer tot uitvaller gemaakt. Net als bij duizenden andere gezinnen die ontmenselijkt zijn door onze ambtenaren, bestuurders en rechters.  Maar ik wil door, ik moet door, ik zal door ongeacht welke consequenties het heeft doorgaan. Ik ga ik dit volhouden. Deze burger laat zich niet verkrachten door zijn overheid, niet en nooit !

Motivatie voor deze blog

Je mag als burger niet verwachten dat ieder beleid alleen maar in jouw voordeel uitvalt,  want besturen is keuzes maken. Besturen is wetten maken en handhaven. Wetten dienen groepen en geen individuen.  Maar dan moet ook iedereen zich aan de wetten houden. Met de wetten kan ik wel leven, die zitten me niet in de weg.  Maar ik wil niet vermorzeld worden door autonoom opererende ambtenaren die onze wetten en de eigen beleidsregels bewust negeren. Ambtenaren die liegen tot bij de Raad van State toe,  die eigen "wetjes" maken en de Beleidsregels Grote Rivieren BGR tijdens de watervergunningsaanvraag durven te herschrijven om je persoonlijk dwars te zitten zonder enige noodzaak of oorzaak, met als enig doel je een vergunningsaanpassing te weigeren waar je alle recht op hebt.

Iedere ambtenaar en bestuurder moet altijd verantwoording af kunnen afleggen, en zich niet laf verschuilen achter zwartgelakte pagina’s als er openheid gevraagd wordt.  Onze ambtenaren-verstoppende-beleidsmakers in kamers en torentjes zijn, door dit te gedogen, net zo laf als de achter-anonimiteit-verschuilende ambtenaren. Bestuurders moeten keuzes maken en soms is een rechte rug nodig om de keuze uit te leggen. En bij fouten moeten we onze ambtenaren kunnen sturen en corrigeren, liefdevol en meewarig hoofdschuddend, want maken we niet allemaal foutjes? We moeten ophouden al navel starend alleen ons eigen belang te zien, in plaats van het groepsbelang waar we altijd wel op één of andere manier deel van zijn, of we nu voor de groep hebben gekozen of niet. Of we moeten onze ambtenaren keihard afserveren met het wetboek in de hand wanneer de realiteit daarom gilt. Anonimiteit aan je ambtenaren garanderen lost het kankergezwel van het politiek en bestuurlijk gelieg en gedraai niet op, iedere chirurg kan je vertellen dat het gezwel eruit moet om het lichaam gezond te maken. "Gezwellen" verwijderen is dan gelijk ook zeer motiverend om gedragsverandering te bewerkstelligen en het moedeloos verloren vertrouwen van de burgerij in de politiek weer terug te verdienen. Ik hoop dat mijn blog als een klein scalpeltje kan bijdragen aan een betere overheid, door de lezer in vol detail te vertellen over mijn aanpassingsaanvraag bij RWS van een watervergunning om onze woning uit 1830, gelegen in het rivierbed van de prachtige en krachtige Waal , te mogen slopen en herbouwen als een aardgasvrije passief woning.